عظیم سلطانیه در حال حاضر در بین خانه های خشتی سلطانیه همچون نگینی می درخشد و
گوشه ای از هنر و معماری ایرانی را به عالمیان عرضه می دارد .در قسمت جنوب غربی
ارگ سلطنتی ( کهندژ ) شهر سلطانیه ، آرامگاه سلطان محمد خدابنده اولجایتو به مثابه
یکی از عظیم ترین آرامگاههای اسلامی و شاید با شکوهترین آنها قرار دارد.
تعدادی
از محققین اسم قدیمی سلطانیه را ( شرویاز ) دانسته اند ، شرویاز که امروزه ( ویار
) و ( ویر ) نامیده می شود.نام دیگر منطقه سلطانیه ( قنغوراولانگ ) است . تاریخ نویسان احداث
آرامگاه اولجایتو را به طور مشخص در حد فاصل سالهای 704–712و به دستور سلطان محمد
خدابنده و با تولیت و نظارت خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی ذکر کرده اند.
مورخین
در مورد علل احداث این بنا نوشته اند کهاولجایتو پس از طرح سلطانیه تصمیم گرفت که
به تقلید از آرامگاه برادرش غازان خان ، آرامگاه رفیع و با شکوهی برای خود بسازد
به همین جهت برای بر پایی این آرامگاه ، هنرمندان از هر سو به سلطانیه آمدند تا
یکی از شاهکارهای عظیم دوره مغول را به عرصه ظهور برسانند.
.