معمار

معمار

کسی که معماری می‌کند.طراح و سازنده ساختمان‌ها است. از معماران مهم و شهره ایرانی می‌توان به شیخ بهایی اشاره کرد که وی طراح حمامی بود که تنها با یک شمع گرم می‌شدکه این شمع از طریق تساعد گازهای زیرزمینی روشن نگه داشته می‌شد.

بنا به تعریف دکتر مهدی حجت، معماری ظرفی است که مظروف آن زندگی آدمی است یعنی معماری کردن طراحی شکل زندگی انسان است. معماری، طراحی همهٔ چیزهایی است که انسان با آن سر و کار دارد.

برابر فارسی واژهٔ عربی معمار، مِهراز است.

در واقع معمار، مانند همه افراد دیگر، تخیلاتی دارد ولی با این تفاوت که می‌تواند این تخیلات خود را به عرصه ظهور برساند. تفاوت معماران نیز در قدرت تخیل، و همچنین توانایی آنان برای تحقق بخشیدن به آن است. معماری علمی است که با تکیه بر مضامین علمی و حرکت در مسیرخلاقیت هنری سعی در بهبود شرایط زندگی برای آحاد جامعه دارد و در واقع یک معمار، باید در تمامی زمینه‌های علمی و هنری خبره باشد تا بتواند اثری در خور توجه از خود بجا بگذارد.

از معماران بزرگ جهان می‌توان از: چارز ادوارد ژنرت یا همان (لو کوربوزیه)- فرانک لوید رایت- فرانگ گهری - موشه سفدی -ریچارد مایر - میس وندروهه - لویی کان - زاها حدید - رنزو پیانو - سانتیاگو کالاتراوا - آی ام پی - نورمن فاستر - والتر گریپیوس - فوجیتسو ناکاتا و... نام برد که هرکدام برای خود صاحب سبک و کارهایشان در نوع خود بی نظیر است.

از معماران برجسته ایرانی می‌توان از:هوشنگ سیحون-سیدهادی می‌رمیران- آرشیتکت رضا یوسفی - آرشیتکت سحر کریمی - آرشیتکت حسین امانت - آرشیتکت کوروش فرزامی - آرشیتکت عبدالحمید اشراق - آرشیتکت عبدالعزیز فرمانفرمائیان - آرشیتکت داراب دیبا - آرشیتکت فرامرز شریفی - آرشیتکت کامران دیبا - محسن فروغی - صارمی- منوچهر مزین- محمدرضا سپهرزاد- بهرام شیردل- رضا دانشمیر - مهندس آرمین دانشگر -فریار جواهریان - ایرج کلانتری-حسین احمد یزدی و... نام برد که برخی از ایشان هم اکنون در قید حیاتند.

از سبک‌های معماری هم می‌توان سبک‌های زیر را نام برد که هر معمار در ابتدا برای خود سبکی را انتخاب و طرح‌هایش را طبق ایدئولوژی همان طرح‌ها گرایش می‌داد. البته لازم به ذکر است برخی از معماران در طول زمان سبک‌های آنان تغییر کرده و یا هم زمان به چند سبک طرح می‌زدند. الف) سبک‌های غربی که در حال حاضر بسیار رواج دارد مدرن پست مدرن‌های تک (تکنولوژی بالا) اکو تک (تکنولوژی با حداکثر استفاده از منابع ارگانیک) پرش کیهانی دیکانستراکشن و....

ب) سبک‌های غربی که در گذشته بسیار رواج داشت و پله‌ای برای سبک‌های کنونی شد فوتوریسم باروک نئو باروک گوتیک و....

ج) سبک‌های یونانی دوریک یونیک کرنتی و....

در معماری ایرانی ۵ بر عنصر بسیار حائز اهمیت استوار است که اصول معماری ایران به شمار می‌آید. معماران ایرانی خصوصاً معماران اصیل بسیار بر این ۵ اصل واقف بودند و در معماری خود کاملاً رعایت می‌کردند: ۱- استفاده از مصالح بوم آورد یا ایدری (بومی) ۲- مردم واری (تناسبات) ۳- درونگرائی (حرمت به اهل خانه و جدا کردن فضای مهمان و صاحبخانه با استفاده از هشتی و....) ۴- نیارش (سازه و ایستایی بنا) ۵- پرهیز از بیهودگی در بنا